به‌طور‌کلی، نمی‌توان یک نسخه یا قالب واحد را برای رزومه‌های تحصیلی معرفی کرد. اما بهتر است یک رزومه تحصیلی قوی و تاثیر‌گذار به ترتیب شامل بخش‌های زیر باشد:

۱. اطلاعات فردی و تماس – Contact Information
۲. سوابق تحصیلی – Education Section
۳. مقالات پژوهشی و علمی – Research Publication
۴. حوزه‌‌های پژوهشی مورد‌علاقه – Fields of Interest
۵. کنفرانس‌ها و همایش‌ها – Conferences Attended
۶. سوابق تدریس – Teaching Experience
۷. جوایز و افتخارات – Awards and Honors
۸. سوابق کاری – Work Experiences
۹. زبان و مهارت‌ها – Languages and Skills
۱۰. علایق فردی – Interests

در رزومه‌های تحصیلی ابتدا سوابق تحصیلی و پژوهشی را بیان می‌کنیم و در انتها به سوابق کاری و مهارت‌ها می‌پردازیم.

۱. اطلاعات فردی و تماس

در همان ابتدای رزومه باید اطلاعات فردی و تماس خود شامل موارد زیر را بنویسید:

• نام و نام‌خانوادگی
• کد پستی و آدرس (برای آدرس، نوشتن شهر و استان کفایت می‌کند)
• آدرس ایمیل
• شماره تماس با پیش‌شماره کشور و شهر
• پروفایل لینکدین یا سایر پروفایل‌های حرفه‌ای مانند Google Scholar

همچنین می‌توانید در همان ابتدا پس از اطلاعات تماس، در قالب یک پاراگراف بسیار کوتاه (Personal Statement) و به‌طور خلاصه خود را معرفی و توانمندی‌ها و علایق تحصیلی خود را بیان کنید. سرتیتر، متنی ۲ الی ۳ خطی است که درست بعد از اطلاعات فردی نوشته می‌شود و خلاصه‌ای از کل رزومه ارائه می‌دهد.

مثالی از سر‌تیتر برای دانشجویی که در رشته زبان‌شناسی و آموزش زبان انگلیسی تحصیل کرده است:

Experienced and passionate researcher in Applied Linguistics. Interested in the fields of Sociolinguistics, Psycholinguistics, Social Psychology, Educational Psychology, Political Linguistics, and Intercultural Studies. Proficient in various research methodologies, including qualitative and quantitative approaches.

۲. سوابق تحصیلی

اگر برای اخذ پذیرش دانشگاه درخواست می‌دهید، بخش سوابق تحصیلی اهمیت زیادی دارند و باید اول نوشته شوند. در این بخش کلیه سوابق تحصیلی خود را با تاریخ فارغ‌التحصیلی، نام رشته و دانشگاه و معدلتان قید کنید.

دقت کنید که ترتیب نوشتن باید بر‌اساس سال فارغ‌التحصیلی از آخر به اول باشد؛ یعنی آخرین مدرک تحصیلی که دریافت کرده‌اید بالاتر از همه قرار می‌گیرد و پس از آن به همین ترتیب سوابق تحصیلی دیگر نوشته می‌شوند.

توجه: حتما معدلتان را به سیستم نمره‌دهی دانشگاه مقصد تبدیل کنید.

GPA چیست ؟

GPA یا همان Grade Point Average، معدل تحصیلی و نمره‌ای است که از تقسیم کردن مجموع نمرات کسب‌شده (ضرب در واحد) بر تعداد واحدهای گذرانده‌شده به‌دست می‌آید و معمولا عددی بین 0 تا 4 است. در این مقاله ابتدا توضیح می‌دهیم که gpa چیست و سپس شما را با نحوه تبدیل معدل به gpa در سیستم نمره‌دهی کانادایی آشنا می‌کنیم.

نمره GPA چیست؟

نمره GPA عددی است که میانگین نمراتی که در طول تحصیل خود کسب کرده‌اید را نشان می‌دهد. برای محاسبه نمره GPA باید نمره‌ای که در هر درس کسب کرده‌اید و تعداد واحدهای آن را بدانید. هر حرف یک نمره را نشان می‌دهد و در نهایت میانگین این نمره‌ها برای محاسبه‌ GPA حساب می‌شود.

برخی مدارس و دانشگاه‌ها از مقیاس ۵ یا ۱۰ استفاده می‌کنند، اما فرایند محاسبه و تبدیل معدل به gpa در همه موارد یکسان است.

نمره GPA را می‌توان برای یک ترم یا یک سال تحصیلی و در نهایت برای کل دوره تحصیل خود محاسبه کنید.

نحوه محاسبه GPA کانادا

برای ساده‌تر شدن فرایند محاسبه GPA قبل از اپلای تحصیلی دانشگاه‌های کانادا، باید بدانید که سیستم GPA در دانشگاه‌های کانادا با سایر کشورها متفاوت است. برخی از کشورها GPA را از ۵ محاسبه می‌کنند و برای برخی دیگر حتی این عدد تا ۲۰ (مثل ایران) هم می‌رود. دانشگاه‌های کانادایی سیستم‌های نمره‌دهی متنوع و معیار متفاوتی از GPA دارند و آن را در مقیاس ۰ تا ۴ یا با حروف الفبا از A تا F محاسبه می‌کنند.

بسیاری از دانش‌آموزان و دانشجویان نگران کافی بودن GPA شان برای ثبت نام در یک مدرسه عالی هستند. به همین دلیل باید قبل از تصمیم برای اپلای در هر دانشگاه کانادایی GPA خود را محاسبه کنید. اکنون که متوجه شدید gpa چیست، بد نیست که با فرمول محاسبه gpa نیز آشنا شوید:

تبدیل معدل به GPA در سیستم کانادایی

شما باید اول از همه نمرات ایرانی خود را با توجه به جدول زیر به نمرات کانادایی تبدیل کنید. نمرات در سیستم نمره‌دهی کانادا در مقیاسی بین ۰ و ۴ یا ۴.۳ دسته‌بندی می‌شوند.

جدول تبدیل نمرات ایرانی به نمرات در سیستم نمره‌دهی کانادایی

جدول تبدیل نمرات ایرانی به نمرات در سیستم نمره‌دهی کانادایی

به طور مثال در این سیستم و با توجه به جدول بالا، اگر نمره درس شما بین ۲۰-۱۶ باشد، نمره آن درس در سیستم کانادایی ۴ خواهد بود.

اکنون نمرات کانادایی خود (نمراتی که از ۴ به‌دست آورده‌اید) را طبق فرمول بالا در ضریب (واحد) هر درس ضرب کرده و مجددا مجموع آن را بر جمع واحدهای دروس گذارنده‌شده تقسیم می‌کنیم. بدین ترتیب نمره GPA شما در سیستم کانادایی به‌دست می‌آید.

برای مثال

 نمره علی در سه درس شیمی،‌ ریاضی و فیزیک و واحدهای هر درس به‌صورت زیر است:

• شیمی: ۱۴.۵ – ۲ واحد
• ریاضی: ۱۸ – ۳ واحد
• فیزیک: ۱۳ – ۲ واحد

با توجه به جدول بالا،‌ نمرات علی در این سه درس در سیستم کانادایی به‌صورت زیر خواهد بود:

• شیمی: 3
• ریاضی: 4
• فیزیک: 2

اکنون مانند جدول زیر این نمرات را در واحد هر درس ضرب کرده و حاصل را با هم جمع می‌کنیم:

GPA  علی در سیستم کانادایی حاصل تقسیم 22 بر 7 خواهد بود

معدل GPA عدد مهمی است؛ زیرا اغلب برای تشخیص اینکه آیا فرد واجد شرایط گرفتن اسکالرشیپ، برنامه‌های مختلف و شغل هست یا نه به کار می‌رود. بسیاری از کالج‌ها و کارفرمایان نیز یک حداقل نمره gpa را برای پذیرش یا استخدام می‌خواهند؛ بنابراین بسیار مهم است که تا حد امکان GPA خود را بالا نگه دارید.

تبدیل معدل به GPA برحسب حروف و درصد

در بسیاری از دانشگاه‌های کانادا،‌ از شما نمره GPA بر‌حسب حروف یا درصد خواسته می‌شود. از طریق جدول زیر می‌توانید نمرات کانادایی خود را به gpa بر‌حسب حروف یا درصد تبدیل کنید:

توجه داشته باشید که نحوه محاسبه معدل کل دانشگاه (GPA) در استان‌های مختلف کانادا متفاوت است. در ادامه نحوه تبدیل معدل به gpa در استان‌های مختلف کانادا را بررسی می‌کنیم.

۳. بخش مقالات علمی و پژوهشی

مقالات خود را می‌توانید در چند دسته مختلف تقسیم‌بندی کنید. برای مثال، مقالات منتشر‌شده و مقالات سابمیت‌شده‌ای که هنوز منتشر نشده‌اند.

هنگام فهرست‌بندی و بولت‌گذاری مقالات خود توجه داشته باشید که باید از یک سبک قالب آکادمیک استفاده کنید؛ درست همان‌طور که مقاله خود را به دیگران رفرنس می‌دهید (ابتدا نام نویسنده، عنوان مقاله، نام مجله و سایر موارد).

۴. حوزه پژوهشی مورد‌علاقه

به این بخش در زبان انگلیسی Fields of Interest یا Research Interest گفته می‌شود. اینجا باید حداکثر ۵ یا ۶ حوزه تخصصی که علاقه‌مند به انجام پژوهش در آن‌ها هستید را به‌صورت موردی بیان کنید. برای مثال، موارد زیر حوزه‌های پژوهشی مورد‌علاقه فردی هستند که در مقطع ارشد رشته زبان انگلیسی تحصیل کرده است:

۵. کنفرانس‌ها و همایش‌ها

مشارکت در کنفرانس‌ها و همایش‌های دانشگاهی به استاد و مسئولان دانشگاه نشان می‌دهد که شما عضوی فعال از جامعه پژوهشگران هستید؛‌ بنابراین پیشنهاد می‌کنیم که کنفرانس‌هایی که در آن‌ها شرکت داشته‌اید را نیز فهرست کنید.

۶. سوابق تدریس

اگر سابقه دستیاری استاد (TA) را در دانشگاه دارید، حتما آن را در رزومه تحصیلی خود بنویسید. در بخش سوابق تدریس باید دروسی را که به‌عنوان دستیار استاد به دانشجویان سال پایینی تدریس کرده‌اید،‌ فهرست کنید. این بخش باید شامل نام موسسه یا دانشگاه، دپارتمان، نقش اصلی شما و تاریخ‌های تدریس باشد.

بخش سابقه تدریس اعتبار و قدرت رزومه انگلیسی شما را نزد اساتید دانشگاه‌های خارج از کشور و مسئولان دانشگاه‌ها افزایش می‌دهد.

۷. جوایز و افتخارات

کلیه افتخارات و جوایز تحصیلی که دریافت کرده‌اید را به ترتیب زمانی از آخر به اول در این بخش فهرست کنید. نام جایزه، سالی که آن را دریافت کرده‌اید و اسم موسسه‌ای که این جایزه را به شما اعطا کرده است باید ذکر شوند.

۸. سوابق کاری

در این بخش باید سوابق کاری خود را به‌طور مختصر، همراه با تاریخ شروع و پایان کار از آخر به اول بنویسید.

دقت کنید که آخرین محل و سمت کاری شما بالاتر از همه قرار می‌گیرد.

می‌توانید برای هر سمت شغلی، ۳ کلمه کلیدی که شرح وظایفتان بوده است و دستاوردهای‌ خود را نیز خیلی کوتاه و خلاصه بیان کنید.

۹. زبان و مهارت‌ها

بخش زبان‌ و مهارت‌ها، هم می‌توانند با هم باشند و هم می‌توانند به‌صورت مجزا در رزومه نوشته شوند. شما باید زبان‌هایی که به آن‌ها تسلط دارید را به‌همراه سطح مهارت خود در آن زبان، در رزومه بنویسید. برای مثال:

• English – Advanced use of Language
• Persian (Farsi) – Native Language

نوشتن مهارت‌ها در رزومه تحصیلی اختیاری است؛ اما اگر این مهارت‌ها مرتبط با حوزه تخصص آکادمیک شما باشند،‌ قید کردن آن‌ها اعتبار رزومه را افزایش می‌دهد. برای مثال، اگر به نرم‌افزارهای خاص پژوهشی مانند SPSS تسلط دارید، حتما نام آن‌ها را در بخش مهارت‌ها قید کنید.

۱۰. علایق فردی

بخش علایق فردی به خواننده رزومه تحصیلی کمک می‌کند تا با شخصیت شما بیشتر آشنا شود. اینجا می‌توانید علایق فردی، تفریحات مورد‌علاقه مثل کوه‌نوردی،‌ موسیقی یا سایر مواردی که شخصیت شما را ابراز می‌کنند،‌ بیان کنید. برای مثال:‌

• Ecotourism
• Playing Football

• Mountain Climbing
• Reading Books 

در نهایت، در انتهای رزومه‌های تحصیلی می‌توانید بخشی با نام References ایجاد کنید و در آن حداقل نام و اطلاعات دو فرد آکادمیک (مثلا استاد راهنما) که می‌‌توانند توانایی‌ها و صلاحیت شما را تضمین کنند را بنویسید.

• نام فرد، عنوان و سمت حرفه‌ای فرد، نام دانشگاه و اطلاعات تماس وی را بنویسید.

چطور گپ تحصیلی را در رزومه تحصیلی پوشش دهیم؟

وجود گپ تحصیلی می‌تواند یک امتیاز منفی برای اخذ پذیرش محسوب شود. گپ تحصیلی یعنی فاصله زمانی بین دو مقطع تحصیلی که شما در آن مشغول به تحصیل نبوده‌اید.

برای مثال، اگر در سال ۲۰۱۹ فارغ‌التحصیل شده‌اید و در سال ۲۰۲۴ قصد اپلای تحصیلی دارید، سعی کنید در بخش سوابق کاری، سال‌هایی که مشغول به تحصیل نبوده‌اید را پوشش دهید تا خواننده متوجه شود که در این بازه زمانی مشغول به چه کاری بوده‌اید.

• اشتغال در مشاغل مرتبط با رشته تحصیلی
• نگارش مقالات علمی – پژوهشی در زمان فراغت از تحصیل
• شرکت در کنفرانس‌ها و سمینارهای علمی در زمان فراغت از تحصیل
• فراگیری مهارت‌های مرتبط با رشته تحصیلی

موارد بالا بهترین گزینه‌ها برای پوشش و جبران گپ تحصیلی محسوب می‌شوند. برای مثال، اگر آفیسر پرونده شما ببیند که در زمان گپ تحصیلی در مشاغل مرتبط کار می‌کردید و چند مقاله علمی نیز نوشته‌اید،‌ احتمالا این گپ را نادیده می‌گیرد.

تفاوت رزومه و کاور لتر چیست؟

کاور لتر نامه‌ای است که باید برای اخذ پذیرش در مقاطع ارشد یا دکتری برای استاد یا دانشگاه ارسال کنید. در‌واقع رزومه تحصیلی شما باید به یک نامه کاور لتر حرفه‌ای و تاثیر‌گذار پیوست و بعد برای استاد یا مسئول پذیرش دانشگاه ارسال شود.

کاور لتر فرصت خوبی است که به‌صورت بهتر و کامل‌تر خود را به استاد یا مسئول پذیرش دانشگاه بشناسانید. با مطالعه این نامه، مسئول پذیرش دانشگاه دید کاملی نسبت به رزومه شما پیدا می‌کند. به‌طور‌کلی، متن کاور لتر خلاصه‌تر از رزومه و بین ۲ تا ۴ پاراگراف است.

کاور لتر شامل موارد زیر می شود:

• نقاط مثبت رزومه، دستاوردهای بزرگتان
• حوزه‌ای که علاقمند به تحقیق در آن هستید
• علت علاقمندی شما به همکاری و انتخاب این استاد یا دانشگاه

در این بخش می‌توانید به مقالات پیشین استاد و زمینه‌های تحقیقاتی او نیز اشاره کنید و توضیح دهید که کدام یک از مقالات استاد برایتان جذابیت داشته‌اند.

در مجموع هدف کاور لتر این است که به استاد نشان دهید که چرا او را به عنوان استاد انتخاب کرده‌اید و چرا فکر می‌کنید عضو مفیدی در فیلد تحقیقاتی او خواهید بود.

حداقل GPA برای پذیرش در دانشگاه‌های کانادا چقدر است؟

حداقل gpa برای اخذ پذیرش از دانشگاه‌های کانادا بسته به دانشگاه، رشته و مقطع تحصیلی و حتی استان متفاوت خواهد بود. با‌این‌حال، برای گرفتن پذیرش در بیشتر دانشگاه‌ها به‌طور‌کلی به نمره B یا GPA 2.67 نیاز دارید.

توجه داشته باشید که دانشگاه‌های کانادا علاوه‌بر تبدیل نمره به gpa، فاکتورهای دیگری مانند داشتن توصیه‌نامه، فعالیت‌های فوق‌برنامه و انگیزه‌نامه را نیز برای دادن پذیرش مد نظر قرار می‌دهند.

کانادا از میانگین درصد و GPA حروفی یا عددی برای تعیین شایستگی فرد برای تحصیل در مقاطع تحصیلات تکمیلی استفاده می‌کند. بسیاری از دانشگاه‌ها حتی برای رشته‌هایی که تقاضای کمتری دارند هم نیازمندی‌های خیلی بالاتری دارند.

به‌عنوان مثال دانشگاه آلگوما در ایالت انتاریو تنها دانشگاهی است که دانشجویان دارای GPA کمتر از 60 درصد را هم پذیرش می‌کند.

GPA خوب در کانادا چند است؟

پاسخ این سوال به دانشگاه و استانی که قرار است در آن تحصیل کنید، بستگی دارد؛ اما نمره‌دهی GPA کانادا اغلب از ۴ محاسبه می‌شود. مقیاس ارزیابی نمره GPA خوب در کانادا به صورت زیر است:

مقیاس ارزیابی نمره GPA خوب در کانادا به صورت زیر است:

• GPA بالای ۴: عالی
• GPA بالای ۳.۵: خیلی خوب
• GPA بالای ۳: خوب
• GPA بالای ۲.۵: قابل قبول

چرا GPA نمره ۴ خیلی خاص و ویژه است؟

GPA نمره ۴ به این دلیل خاص است که نشان می‌دهد شما در هر درسی که در دانشگاه یا کالج برداشته‌اید عملکرد عالی‌ای داشته‌اید. احتمال بالایی وجود دارد که حتی برای دانشجویان عالی و برجسته اتفاقی رخ دهد و نتوانند نمره کامل ۴ را کسب کنند.

برای کسب نمره کامل ۴:

• باید هدف‌گذاری عالی‌ای داشته باشید: باید توانایی تدوین و دنبال کردن اهداف والا را داشته باشید.
• باید توانایی‌های آکادمیک خود را اثبات کنید. 
• آمادگی قبلی عالی‌ای داشته باشید: به این معنا که دروس و واحد‌های پیش‌نیاز را بشناسید. 
• از نظر املایی عالی بوده و بتوانید کار مداوم و دشوار انجام دهید. این مساله در کالج به معنای حدود ۴۰ ساعت تکلیف خانگی (مطالعه، تکالیف، پروژه‌ها و …) است.
• توانایی بالایی در مهندسی معکوس داشته باشید.: هنگامی که کارها نخستین بار انجام نمی‌شوند یا درست پیش نمی‌روند راه‌های دیگری را برای رسیدن به اهداف استفاده کرده و حتی سخت‌تر کار کنید. 
• باید توانایی بالایی در به موقع حاضر شدن سر کلاس یا سایر رویدادها داشته باشید و همیشه منظم باشید. 
• باید توانایی بالایی در کار گروهی مناسب با دیگران داشته باشید.
• باید توانایی بالایی در برقراری ارتباط شفاف و واضح به صورت شفاهی و کتبی با دیگران داشته باشید.
• باید توانایی عالی‌ای در رفع مشکلات ساختارمند یا بدون ساختار و حتی گاهی تحت شرایط نامطمئن داشته باشید.

چه زمانی GPA را در رزومه بیاوریم؟

در دو حالت باید نسبت به تبدیل معدل به GPA اقدام کرده و آن را در رزومه بیاوریم:

۱. هنگامی که به تازگی فارغ‌التحصیل شده‌اید و کمتر از سه سال سابقه کار حرفه‌ای دارید:
در این حالت تحصیلات می‌تواند تجربه‌ شما را افزایش دهد بنابراین هنگامی که به تازگی فارغ‌التحصیل شده‌اید و جویای کار حرفه‌ای هستید در صورتی که GPA شما بالاتر از نمره خاصی است، آوردن آن در رزومه می‌تواند اشتیاق کارفرمایان به استخدام شما را افزایش دهد. 

۲. هنگامی که GPA شما بالاتر از ۳.۵ است:
نمره GPA بالا عددی بین ۳.۵ و ۴ است و موفقیت شما را نشان می‌دهد. 

اغلب برای آوردن GPA در رزومه به هر دو سناریو نیاز دارید یعنی اگر سال‌های بسیار زیادی است که از تحصیل فاصله گرفته‌اید یا نقطه قوت شما تحصیلات شما نیست، بلکه تجربه‌های کاری و اجتماعی و غیره است حتی اگر GPA تان بالا باشد هم نباید آن را در رزومه بیاورید.

چه زمانی نباید GPA را در رزومه بیاوریم؟

همچنین در برخی مواقع هم نباید GPA را در رزومه بیاورید. در ادامه این موقعیت‌ها را شرح داده‌ایم.

۱. هنگامی که بیش از سه سال از فارغ‌التحصیلی شما گذشته است: با وجود اینکه هیچ قانون سخت و محکمی در رابطه با مدت زمان پس از فارغ‌التحصیلی وجود ندارد اما در صورتی که بیش از سه سال از فارغ‌التحصیلیتان می‌گذرد و بیش از سه سال است که مشغول به کار هستید GPA را در رزومه خود نیاورید. بهتر است از این فضا برای توصیف حرفه، تجربه، وظایف و مهارت‌ها استفاده کنید. 

۲. هنگامی که نمره GPA شما کمتر از 3.5 است: GPA کمتر از ۳.۵ به خودی خود بد نیست اما کارفرمایان اغلب نمره بالا را با کارایی بالا برابر می‌دانند بنابراین در این شرایط آوردن GPA در رزومه کمک خاصی به شما نمی‌کند.